SVA ZLA NA JEDNOM MESTU😥

 

Despotovac nekada mirna i lepa varošica,sa epitetom ekološki  najlepšeg mesta,danas je ugrožen ekološkim nedaćama.

Biser među rekama Resava je stavljena u cevi,za potrebe MHE-Stenjevac,a njeno korito gde je nekada plivalo jato riba,sada je suvo.

Reku su pregradili nerazumni ljudi čija je pohlepa nadvladala razum,uništavajući reku i život u njoj.

Nekada najlepši kanjon Resave između Vodne i Stenjevca,gde su se okupljali mnogobrojni ribolovci i izletnici,sada je uništen.

Na Beljanici jednoj od najlepših planina Srbije,u čijem je sklopu i jedinstvena prašuma Vinatovača sa stoletnim bukovim stablima,je takođe ugrožena.

Opet pohlepa i beskrupuloznost pojedinaca uništava planinu,sekući neplanski 

bukova stabla koja su tu rasla stolećima.

Najugroženije su šume koje su vraćene manastirima,gde posle seče ostaje sablasna čistina.

I to nije sve sto čeka Beljanicu,u najavi je nova nedaća,otvaranje rudnika zlata, koje bi se izvlačilo cijanidom,jednim od najačih otrova.

 Svim nedaćama tu nije kraj,u samoj varošici Despotovac stanovništvo je ugroženo nemarnim radom kamenoloma "Kovilovača".

Pomenuti kamenolom takođe bezkrupulozno ne obraćajući pažnju da li svojim  nemarom ugrožava nekog,nastavlja dalje kao da ničeg nije bilo.

Naime problem je u tome sto se kamenolom ne pridržava osnovnih ekoloških standarda,stvarajući buku radom mašina i miniranjem,nekoristeći prskalice podiže prašinu nad varošicom,koju udišu njeni stanovnici.

Zbog takvog nemara jer se kamenolom nalazi nekoliko stotina metara od centra mesta,povećan je broj respiratornih oboljenja.

Interesantno je takođe pomenuti da se kamenolom nalazi na nekoliko stotina metara od vrtića,osnovne i srednje škole.

I opet je Resava u svom donjem toku ugrožena,jer "Kovilovača" ispirajući agregat kamena ispušta otpadne vode direktno u reku,gde naslage od ispiranja betoniraju reku i unistavaju sve živo u njoj.

Odgovorni pojedinci i ekološko udruženje su podnosili prijave da se reši problem "Kovilovače"oko ugrožavanja stanovništva i reke,ali je sve ostalo bez odgovora.

Ako znamo da imamo rapidan pad stanovništva Opštine, da sredinom 2020 godine imamo oko 14000 stanovnika,bez onih koji su u inostranstvu(oko 5800).

Da ćemo po projektovanoj prognozi 2024 godine u Opštini imati oko 11500-12500 stanovnika bez onih koji su u inostranstvu.

Takođe zabrinjava i prosečna starost stanovništva Opštine, koja iznosi 47godina.

Sve je to čemer koji nas iz jeda i ne obećava svetlu budućnost.

Pitam se šta ćemo svi mi ostaviti pokolenjima koja dolaze posle nas,možda sramotu,ravnodušnost i kukavičluk?!

 

DESPOTOVAČKA OPŠTINA SE POLAKO GASI😥

Na osnovu popisa stanovništva iz 2011 i procene  preseka sredinom 2020 godine,broj stanovnika se rapidno smanjuje.

Procenjeni broj stanovnika za sredinu 2020 godine iznosio je oko 19800 stanovnika,od čega je oko 5800 u inostranstvu.

Na osnovu iznetih podataka vidimo da je u Opštini Despotovac konstantno prisutno oko 14000 stanovnika,a procenom za 2041 godinu taj broj se još vise smanjuje.

Projektovana procena za tu godinu je oko 17000-18000,zavisno od migracije stanovništva.

Na osnovu iznetih podataka da se pretpostaviti da ce konstantno biti prisutno oko 11500-12500 stanovnika.

To je u odnosu na 2020 godinu pad oko 7000 stanovnika.

Naravno to je sa pretpostavkom da ce se zaustaviti ili usporiti odlazak stanovništva u inostransvo.

Drugi zabrinjavajući parametar je prosečna starost stanovništva,koja iznosi 47 godina,sa tendencijom daljeg rasta.

LEPOTA BELJANICE

 

Sa vrha Beljanice se vidi cela Srbija: 

Brojni izvori, vrela i najveći rezervoar pitke vode krase ovu lepotu.Lepotu planine Beljanice dopunjuju kanjoni reke Resave i Kločanice.

Planina Beljanica razdvaja Homolje od Južnog Kučaja. Najviši vrh planine nalazi se na 1.339 metara. Predstavlja jednu od najvećih krečnjačkih planina istočne Srbije. Nalazi se između sliva reke Mlave i Žagubičke kotline na severu i sliva reke Resave na jugu. Najveći deo planinskog kompleksa koji je zaštićeno prirodno područje pripada teritoriji opštine Despotovac.

Beljanica je planina bogata vodom, podzemnim i površinskim tokovima sa velikim brojem reka i potoka ponornica. Njeno područje je, pre svega, najveći rezervoar pitke vode u Srbiji sa mnogobrojnim kraškim izvorima i vrelima.

Beljanica bi ostala neupadljiv krečnjački masiv da je voda i vreme nisu uobličili i pretvorili u predeo neobične lepote. Talasi Resave su usekli duboku klisuru između Beljanice i Kučajskih planina, kiše su izbrazdale vršne stene, snažna vrela koja izbijaju iz kamena su napravila neobične vodopade, a vodene kapi su neverovatnom strpljivošću i filigranskom preciznošću stvorile čudesni nakit u tami mnogobrojnih pećina.

Lepotu planine Beljanice dopunjuju kanjoni reke Resave i Kločanice. Kanjon Resave je jedan od najlepših i najinteresantijih kraških fenomena čitavog područja. Klisura je zaštićena u okviru režima regionalnog parka „Gornja Resava“, a delimično i u režimu strogog prirodnog rezervata.

Beljanica je u speleološkim krugovima veoma poznata kao izuzetno bogata pećinama. Najpoznatija pećina je Resavska pećina, koja je uređena za pojedinačne ili kolektivne posete i otvorena je tokom cele godine. Pored Resavske pećine postoji veliki broj pećina bogatih svim vrstama pećinskog nakita.

Jelarče pećina

Krstata pećina

Omladinska pećina

Radoševa pećina

Resavska pećina

Velika Atula

Vlaška pećina

Pećine izuzetne lepote su Jelarče, Pionirska pećina, Vlaška pećina i Ivkov ponor, a naročito se izdvajaju Izviđačka pećina, koja po vremenu nastanka i bogatstvu nakitom, ne zaostaje za Resavskom pećinom i Velika Atula, kao speleološki objekat posebne važnosti. Na beljaničkim visinama preko 700 metara postoji veliki broj koliba u kojima žive meštani okolnih sela, koji prave sir izuzetnog kvaliteta.

Vršni deo planine čine pašnjaci. Sam vrh (1.339 metara) je stenovit, zbog čije se beline, iznad padina prekrivenih bukovim i hrastovim šumama. Na južnoj padini planine nalazi se vodopad Veliki buk. Moguće je da je Beljanica dobila ime zbog golih belih stena koje iznad gustih tamnih šuma blješte na suncu.

Prašumski kompleksi Vinatovača i Busovata su već strogo zaštićeni prirodni rezervati kučajsko-beljaničkog planinskog masiva. Poznati su po očuvanim, vrlo kvalitetnim bukovim šumama. Među njima ima mnogo stabala starijih od 200 godina, dok su neka stabla bukve pravi gorostasi – visoki po 46 metara i prečnika većeg od jednog metra.

Beljanica Bujna vegetacija i slaba naseljenost pružaju sigurno utočište brojnim životinjskim vrstama. U lovištu ima divljih svinja, jelena, srna, divljih mačaka, zečeva, fazana, prepelica. U Resavi se kriju pastrmke, krkuše, klenovi i beovice.

Ogromna bukova stabla prave gustu hladovinu, koja olakšava naporno pešačenje. Izlaskom iz šume prestaje i uspon. Pred nama se ukazuje lepa travnata visoravan, prošarana mnogobrojnim krečnjackim stenama. Šetnja ivicom visoravni koja obuhvata površinu od 10.000 ha pruža mogućnost detaljnog razgledanja klisure reke Resave. 

Kanjon Resave

Planinska kuća

Polazna tačka za obilazak Beljanice je planinska kuća “Suvaja” na lokalitetu Lisine, na 376 metara nadmorske visine. Lisine se nalazi u proširenom delu kanjona Resave, što mu daje vrlo atraktivan izgled. Od planinske kuće vodi staza ka vrhu Beljanice.

Uspon je na početku blag i staza prolazi kroz voćnjake i preko livada. Pored jedne planinske kolibe nailazi se na zanimljiv izvor. Kod izvora prestaje zona pašnjaka i počinju bukove šume. Nagib se stalno povećava i uspon postaje izuzetno naporan, pa samo retki primećuju prijatnu stazu, “tapaciranu” suvim lišćem. Silazak je sličan usponu – izuzetno strm. Posebno je zanimljiva leva pritoka Resave, Kločanica, koja ponire u uzanom kanjonu Suvaja.

 

SESTRA I BRAT MATEMATIČARI

Učenici OŠ "Stevan Nemanja" iz Stenjevca I i III mesto na državnom prvenstvu za OŠ iz matematike.

Natalija Pantić učenica VIII razreda osvojila je prvo mesto na državnom prvenstvu,a njen brat Luka Pantić učenik VI razred osvojio III mesto na pomenutom takmičenju. 

Njima to nisu prve medalje osvajali su ih na mnogim drugim takmičenjima,jednostavno svuda gde su učestvovali dobijali su priznanja.

Njihova skromnost i posvećenost matematici,je za poštovanje.

Žalosno je što lokalna zajednica ne prepoznaje talente,koje treba potsticati i nagrađivati .

Nataliji i Luki želimo još mnogo medalja,a lokalnoj samoupravi upućujemo apel da neguje to što imamo!.

LOMNIČKA BARA

 

Jezero „Lomnička bara“, površine dva hektara, koje se nalazi u opštini Despotovac, zbog dugotrajne suše (2014)je presušilo, a nivo vode u bunarima je opao za jednu do dve trećine! Ovo je drugi put kako ovo jezero presušuje, a prvi put se to desilo pre oko pola veka! Takođe, bez vode su i okolni potoci.

Jezero se nalazi kod sela Lomnica između Panjevca i Lipovice, na padinama Beljanice. Služilo je meštanima, uglavnom stočarima, bilo je bogato ribom i rado su ga posećivali sportski ribolovci iz cele Srbije. Na obalam jezera nikle su i brojne vikendice.                          

Izvor: Tanjug